بررسی اثرات فلاونوئید کوئرستین بر بیماری کبد چرب غیر الکلی

مقدمه: شیوع بیماری کبد چرب غیر الکلی به طور جهانی افزایش یافته و در جمعیت عمومی جهان 24-10% می باشد. مقاومت به انسولین و تجمع چربی در سلول های کبدی در پاتوژنز این بیماری نقش مؤثری دارند. اخیراً استفاده از آنتی اکسیدان ها در پیشگیری و درمان بیماری ها مورد توجه قرار گرفته است. کوئرستین، آنتی اکسیدانی از گروه فلاونوئیدهاست. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی اثر کوئرستین بر بیماری کبد چرب غیر الکلی انجام گرفته است. مواد و روش ­ها: با استفاده از کلید واژه های nafld، antioxidant، quercetin، insulin resistance، liver activity، lipid و inflammation. جستجو در پایگاه های اینترنتی pubmed، sciencedirect، scopus وgoogle scholar صورت گرفت. در نهایت از بین مقالات جستجو شده، 20 مقاله کامل و 12 چکیده که مطابقت موضوعی با هدف مطالعه حاضر داشتند، بررسی شد. یافته ها: کوئرستین علاوه بر خواص ذاتی آنتی اکسیدانی، ویژگی هایی در زمینه کاهش معنی دار التهاب، کاهش سطح چربی های سرمی و تجمع چربی کبدی، کاهش مقاومت به انسولین از طریق افزایش فعالیت آنزیم هگزوکیناز، افزایش محتوای گلیکوژن عضلانی و کبدی، افزایش فسفریلاسیون و فعال سازی گیرنده های انسولینی، ارتقای کارکرد کبدی و کاهش آنزیم های ترانس آمیناز کبدی سرم و جلوگیری از تولید فاکتورهای فیبروزه کننده کبد را نیز دارا می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، هیپولیپیدمیک، افزایش حساسیت به انسولین و ضد فیبروزی کوئرستین در مطالعات سلولی و حیوانی، استفاده از آن ممکن است سبب پیشگیری و بهبود کبد چرب غیر الکلی در انسان نیز بشود.